مدتیست بازی با اعداد نفتی به یک سرگرمی ژورنالیستی تبدیل شده؛ بدین صورت که ابتدا یک عدد مبنا گرفته شده و طبق آن برای میزان فروش و تخفیف سناریوچینی میشود. مثلا در نمونه آخر، گزارشی با عنوان «آقای اوجی موقع رفتن همهچیز را لو داد» منتشر شده که سرشار از عددبازیهای نفتی بدون توجه به […]
مدتیست بازی با اعداد نفتی به یک سرگرمی ژورنالیستی تبدیل شده؛ بدین صورت که ابتدا یک عدد مبنا گرفته شده و طبق آن برای میزان فروش و تخفیف سناریوچینی میشود.
مثلا در نمونه آخر، گزارشی با عنوان «آقای اوجی موقع رفتن همهچیز را لو داد» منتشر شده که سرشار از عددبازیهای نفتی بدون توجه به ملاحظات و واقعیات فروش نفت بود.
در آخر گزارش هم نتیجه این شد که ایران ۳۰ درصد تخفیف میدهد؛ حرفی که حتی تیم کارشناسی آقای قالیباف نیز پس گرفتند.
نمونه این عددبازیها زیاد است و البته برای مخاطب عام نیز سوژه جذابی است. مثلا سال گذشته اکوایران طی یک محاسبات پیچیده ابتدا کار را با مبنای قیمت فروش ۶۵ دلاری ایران آغاز کرد.
و طنز ماجرا اینکه در پایان نتیجه گرفت ایران هر بشکه نفت را ۳۰ دلار میفروشد و مبنای محاسبات خود را نیز زیرسوال برد!
حالا در نمونه اخیر هم همین مبنای محاسبات روی هواست، زیرا همه محاسبات بر مبنای صحبت وزیر سابق نفت درباره درآمدزایی ۲.۵ تا ۳ میلیارد دلاری بنا شده و طبق آن سناریوی میزان فروش و تخفیف تعریف شده است.
درحالیکه سخن وزیر از درآمد نفتی ماهانه شامل سهم درآمدی نیروهای مسلح و تهاتر نفت برای تامین مالی دستگاهها نمیشود. یعنی اصلا مبنا قرار دادن ۲.۵ تا ۳ میلیارد دلار درآمد ماهانه اشتباه است و کل محاسبات بعد آن عددبازی و فاقد اعتبار
دیدگاهتان را بنویسید